Afbeelding
PWN en de gemeente Castricum hebben in 2020 en 2021 het gebied rondom de Papenberg aantrekkelijker ingericht voor bezoekers en om tegelijkertijd de natuur in de binnenduinrand versterkt.
Op het hoogste punt van Castricum pronkt een nieuwe zeven meter hoge uitkijktoren. Ook is de padenstructuur aangepast en is de greppel tussen de Papenberg en de sportvelden in Castricum verbreed tot een natuurlijke waterloop met een brede bedding waar het water zijn eigen weg zoekt, ook wel een duinrel genoemd. Door het herinrichten van de waterloop is er voor sportclub Vitesse ruimte ontstaan voor een extra speelveld. Ook is het zand van het klimduin weer omhoog gebracht.
Van greppel naar duinrel
Voor
Na
Afbeelding
Trap
Aan het eind van het pad Onderlangs (naast de begraafplaats) is begin 2020 een trap gebouwd. Deze trap vormt een nieuwe verbinding tussen het Huis van Hilde en het uitkijkpunt op de Papenberg. Het nieuwe uitkijkpunt wordt begin 2021 aangevuld met een uitkijktoren. Bij elkaar vormt dit een voorziening voor wandelaars tussen stationsgebied en duin.
Wat is een duinrel?
Duinrellen, ofwel smalle waterlopen, waren een bekend beeld in het duingebied. Kwelwater uit de duinen werd hierdoor afgevoerd richting polderland. Een duinrel is goed voor planten, dieren en insecten die baat hebben bij helder, voedselarm water. Om ruimte te maken voor de aanleg van de duinrel vindt grondruil plaats tussen sportclub Vitesse, gemeente Castricum en PWN.
Duurzame bouw
Bij de bouw wordt er alles aan gedaan om de impact op de natuur te minimaliseren. Projectleider Martijn van Schaik: ‘Het is uniek dat we de bouw van de trap geheel elektrisch hebben uitgevoerd en dit vraagt zeker om wat creativiteit van aannemer AW Mense Groen. Zonder uitstoot werken is namelijk nog lang niet gebruikelijk.’ Naast elektrisch aangedreven machines zijn er divers gereedschap op accu’s gebruikt en is er ook beroep gedaan op handkracht. Op deze manier wil PWN bijdragen aan oplossingen om duurzamer te werken.
Uitkijktoren op de Papenberg
Wie op de top van de uitkijktoren staat, ziet neer op een gezond duinlandschap met eeuwenoude historie. Denk aan de Slag bij Castricum of aan het Oer-IJ dat hier ooit stroomde. Een informatiebord, gemaakt in samenwerking met onder andere Stichting Oud Castricum en Stichting Oer-IJ, vertelt hier meer over. Twee windrozen op de toren wijzen op ijkpunten in het landschap.
De opvallende vormgeving is naar ontwerp van adviesbureau Eelerwoude en het buizenframe verwijst naar waterleidingen. Voor de golvende beweging van het loopdeel “de golf” stonden de duinen zelf centraal. De golvende dynamiek van zand, water en wind.
Projectleider Martijn van Schaik: “Het zal niet lang duren voordat zich een roestlaagje vormt op het oppervlak en de toren een natuurlijke roestbruine kleur krijgt en op zal gaan in het landschap.” En dat is precies het beoogde resultaat, een duurzame toren die lang mee gaat, opvalt en tegelijkertijd in het landschap past. Ook bijzonder; de omvangrijke constructie gebruikt slechts een minimaal grondoppervlak. Door deze bewuste keuze gaat er geen centimeter natuur teveel verloren.
